Πατριδογνωσία για μεγάλους και μικρούς.
Από τις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ κυκλοφόρησε το 18ο βιβλίο της Κηφισιώτισσας συγγραφέως Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη. Το βιβλίο απευθύνεται σε όσους αγαπούν την Ελλάδα, αγαπούν τα ταξίδια, αγαπούν να στοχάζονται.
Από τον ΄Εβρο έως την Κρήτη κι απ’ τη Μολυβδοσκέπαστη έως το Καστελόριζο, ταξιδεύουμε μέσα από την Ιστορία, τον μύθο, τη φύση, τη γλώσσα, τη λαογραφία, μέσα από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και συναντήσεις με αξιομνημόνευτους ανθρώπους. Ένα μακρύ ταξίδι όπου αναδεικνύεται η ψυχή του κάθε τόπου και μαζί της η ομορφιά που σώζει.΄Ο,τι καλόν φίλον αεί. «Ό,τι είναι ωραίο το αγαπώ παντοτινά» μας λέει ο Ευριπίδης.
Το κείμενο πλαισιώνεται από 83 φωτογραφίες της φιλελληνίδας αρχαιολόγου Stella Lubsen-Admiraal, της συγγραφέως κ.ά., ενώ το εξώφυλλο κοσμεί πίνακας του Νίκου Σεφεριάδη.
Ενδεικτικά ένα μικρό απόσπασμα από το κεφάλαιο ΝΑΞΟΣ : «(…) Αγόρασα ένα κολιέ από σπόρους του φυτού κορώνα, το οποίο έχω περί πολλού και ιδού γιατί. Όταν ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη στη Νάξο, εκείνη, μη αντέχοντας την προδοσία, έπεσε στη θάλασσα κι επνίγη. Κατά μία άλλη όμως εκδοχή, τη βρήκε ο Διόνυσος περιπλανώμενη στη νησίδα Παλάτια, την ερωτεύτηκε, τη στεφάνωσε με το φυτό κορώνα και ενώθηκε μαζί της. Σε ποιο άλλο μέρος του πλανήτη μπορεί μια κοινή θνητή του 21ου αιώνα μ.Χ. να συνδεθεί τόσο φυσικά μ’ ένα μυθικό πρόσωπο της προϊστορίας;»
Κι ένα από το ΔΙΣΤΟΜΟ : «Κατά τα άλλα, οι Γερμανοί μας άφησαν έναν απέραντο ερειπιώνα και πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς. Για τις υπηρεσίες τους αυτές μας χρέωναν με έξοδα Κατοχής που έφταναν στο 90% του εθνικού εισοδήματος. Χώρια το αναγκαστικό δάνειο. Μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμα και φεύγοντας, δεν έπαψαν να μας ρημάζουν. Σύμφωνα με την ιστορική έκθεση «Αι θυσίαι της Ελλάδος στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο» του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δοξιάδη και του Υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, που υποβλήθηκε στον ΟΗΕ, το μέγεθος των καταστροφών αντιστοιχούσε σε συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή στον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια! Ιταλοί και Βούλγαροι πλήρωσαν κάποιες αποζημιώσεις. Από τους Αλβανούς δεν απαιτήσαμε, κρίνοντας ότι ήταν φτωχότεροι από εμάς. Αλήθεια πόσοι λαοί μπορούν να δείξουν τέτοια μεγαλοψυχία; ΄Οσο για τους Γερμανούς, ούτε πλήρωσαν ούτε πρόκειται να πληρώσουν, διότι τα τερατουργήματα δεν τα διέπραξαν εκείνοι, αλλά κάποιοι τρίτοι ονόματι ναζί. Πού να τους βρούμε όμως τώρα αυτούς, αφού χώρα Ναζία δεν υπάρχει; Υπάρχει;»
Σύντομο Βιογραφικό Λ. Μεγάλου-Σεφεριάδη
Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό «ΕΠΟΧΕΣ» του ΄Αγγελου Τερζάκη με το διήγημα «΄Εντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο». Το
1972 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, μια ποιητική συλλογή με τίτλο «Ο δραπέτης στο δέντρο». Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει άλλα δεκαεπτά βιβλία, τα περισσότερα από αυτά μυθιστορήματα. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Επίσης έχει ασχοληθεί και η ίδια με μεταφράσεις βιβλίων, κυρίως κοινωνικοπολιτικών. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το
μυθιστόρημά της «Σαν το μετάξι» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996). Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
