Μια διάλεξη υψηλού επιπέδου από τον δημοσιογράφο-δημοσιολόγο Γιώργο Ανδρουτσόπουλο στο Δημαρχείο Κηφισιάς

Έντονα προβλημάτισε, αφού πρώτα το συγκλόνισε, το ακροατήριό του ο δημοσιογράφος-δημοσιολόγος Γιώργος Ανδρουτσόπουλος, όταν την περασμένη Δευτέρα (15 Φεβρουαρίου) το απόγευμα ανέπτυξε, με μία ομιλία υψηλού επιστημονικού επιπέδου, στην αίθουσα του Πολιτιστικού του Δημαρχείου Κηφισιάς, σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε το ΝΠΔΔ Πολιτισμού & Αθλητισμού «Δημ. Βικέλας» του Δήμου Κηφισιάς, το θέμα «Ο Αριστοτέλης στη σύγχρονη εγκληματολογική σκέψη». 

Την εκδήλωση παρουσίασε ο πρόεδρος του «Δημ. Βικέλας» Σταύρος Ζαπάντης, αιτιολογώντας την επιλογή του θέματος, καθώς η UNESCO έχει επιλέξει το 2016 ως «Επετειακό Έτος Αριστοτέλη», με αφορμή τα 2.400 χρόνια από τη γέννησή του, αλλά και για τη σχέση του μεγαλύτερου πανεπιστήμονα όλων των εποχών με την κοινωνία και κυρίως με την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών μέσα από την εκπαίδευση, τονίζοντας ότι ο Δήμος Κηφισιάς είναι ο πρώτος δήμος της χώρας που διοργάνωσε μία τέτοια εκδήλωση, καθώς οι επίσημες εκδηλώσεις θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη από το Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών του ΑΠΘ τον Μάιο.

Όσο για την επιλογή του ομιλητή, έδωσε τον λόγο στον Β΄ αντιπρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Χρήστο Κυρίτση, ο οποίος αναφέρθηκε στο πλούσιο συγγραφικό και διδακτικό έργο του κ. Ανδρουτσόπουλο στον τομέα της «Αιτιολογίας του Εγκλήματος», παράλληλα με την δημοσιογραφική του καριέρα σε διευθυντικές θέσεις ημερησίων εφημερίδων και περιοδικών, σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς και σε τοπικά έντυπα, στα οποί έχει και ιδιαίτερη προτίμηση.

Μάλιστα, ο κ. Κυρίτσης, κλείνοντας την παρουσίαση του ομιλητή, επισήμανε ότι: «… περιποιεί ιδιαίτερη τιμή για την ΕΣΗΕΑ να έχει ως τακτικό μέλος της τον συνάδελφο Γιώργο Ανδρουτσόπουλο και παρακαλούμε αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο να συνεχίσει να μας διδάσκει…».

Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο ομιλητής, αφού έκανε μια σύντομη διδρομή στο επιστημονικό έργο του Αριστοτέλη, επισήμανε πως «… η ¨ανακάλυψη¨ της άποψης του Αριστοτέλη, που βγήκε μέσα από τη μελέτη του βιβλίου του ¨Ηθικά Νικομάχεια¨, ότι: ¨Ο καθένας μπορεί να θυμώσει. Αυτό είναι εύκολο. Αλλά, το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό και τη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με τον σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι εύκολο¨ θεωρείται ως η συγκλονιστική αποκάλυψη για μια πιο βαθιά και δυναμική ανάλυση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, πέρα και από το γεγονός ότι αυτή η φράση, που διατυπώθηκε πριν από 2.300 χρόνια, θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είναι η απαρχή της Εγκληματολογίας...»

Στη συνέχεια ο κ. Ανδρουτσόπουλος ανέλυσε διεξοδικά τις δυο λέξεις-κλειδιά από τη φράση αυτή του μεγάλου Σταγιρίτη, με τις οποίες από χρόνια πολλά τώρα η Εγκληματολογία ασχολείται: το «θυμώνω» και το «σωστό» και, όπως τόνισε, «… Αυτό ήταν και το σημείο εκκίνησης της εγκληματολογικής επιστημονικής έρευνας να αρχίσει να μελετά πλέον σοβαρά τη Στιγμή Λήψης της Επιθετικής Απόφασης, στην προσπάθεια να κωδικοποιήσουμε αυτή την απειροελάχιστη χρονική στιγμή, κατά την οποία μια συγκεκριμένη προσωπικότητα, όπως κι αν έχει αυτή δημιουργηθεί, παίρνει την απόφαση για δράση, άσχετα αν, τελικά, δράσει ή όχι…» 

Έτσι έδωσε έμφαση σ’ αυτό που έλεγε ο Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικομάχειά» του, ότι «ο άνθρωπος είναι η αρχή και δημιουργός των πράξεών του, όπως και των παιδιών που γεννά», γιατί, όπως επισημαίνει «οι αρετές δεν γεννιούνται μέσα μας ούτε εκ φύσεως ούτε παρά φύσιν, αλλά, ενώ πλαστήκαμε εκ φύσεως επιδεικτικοί γι’ αυτές, τελειοποιούμαστε με τη συνήθεια», που αυτό σημαίνει γι’ αυτόν «με την εκπαίδευση», έτσι ώστε «από τη θέλησή μας εξαρτάται να είμαστε ενάρετοι, όπως και να είμαστε κακοί». 

Πάντως, μεγάλη βαρύτητα έδωσε ο ομιλητής στην έννοια του «σωστό», όπως επισήμανε «…κανένας δεν μπορεί να μας πει ποιό είναι το ¨σωστό¨ άτομο με το οποίο πρέπει και μπορείς να θυμώσεις, όπως ακριβώς και ποιός είναι ο ¨σωστός¨ βαθμός και η ¨σωστή¨ στιγμή, αλλά και κανείς δεν μπορεί να διευκρινίσει ποιά είναι η ¨σωστή¨ αιτία και ποιός είναι ο ¨σωστός¨ τρόπος, αφού σήμερα ο άνθρωπος δεν ενεργεί, όπως θέλει να ενεργήσει, αλλά θέλει να ενεργεί, όπως πρέπει να ενεργεί, σύμφωνα με τα «στερεότυπα» του κοινωνικού του συνόλου…».

Με τον τρόπο αυτό, ο κ. Ανδρουτσόπουλος σκιαγράφησε όλη την επιστημονική έρευνα των τελευταίων 30 ετών στην Ψυχολογία, την Ψυχιατρική, τη Γενετική, την Κοινωνιολογία και τη Νομική, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην ανατροφή των παιδιών και την εκπαίδευση των εφήβων, αναλύοντας τα βασικά σημεία των «στερεότυπων» της κοινωνίας, λέγοντας ότι: «… Και σήμερα που ήδη βιώνουμε, αναγκαστικά, οικονομικές και κοινωνικές μετεξελίξεις, βρισκόμαστε, ως κοινωνία, μπροστά στο αδιέξοδο: ποιο πρότυπο θα δώσουμε στη νέα γενιά;

Τώρα που το ¨καλός κ’ αγαθός¨, το ¨αντρειωμένος¨ και το ¨ήρωας¨ φαντάζει περισσότερο σαν εμπαιγμός, αυτό του ¨νοικοκύρη¨ δεν μπορεί να σταθεί, αφού, έντεχνα έως σκοπίμως, θα μπορούσα να πω, έχει διαλυθεί η λεγόμενη ¨μεσαία τάξη¨, αλλά κι αυτό το ¨οικονομημένος¨ έχει πλέον ξεθωριάσει, καθώς οι οικονομικές συνθήκες έχουν αλλοιώσει ακόμη και το αρχικό του νόημα, βρισκόμαστε σε μια αγωνιώδη προσπάθεια μορφοποίησης ενός νέου ¨προτύπου¨, ενός νέου κοινωνικού «standard» για τη γενιά που έρχεται…»

Και ο κ. Ανδρουτσόπουλος συνέχισε: «… Και το ποιο θα είναι, τελικά, αυτό, κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά από τώρα, καθώς δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί ο ρόλος του αυριανού Έλληνα μέσα στην παγκοσμιοποιημένη σημερινή κοινωνία, αλλά και μέσα από τη δύνη των αντιφατικών πολιτικών και ρόλων που ήδη προβάλλονται. Θα είναι, για παράδειγμα, ως νέο ¨πρότυπο¨, η δράση και οι ιδέες κάποιου επιφανούς της τοπικής κοινωνίας, μιας και στη γενικότερη πολιτική σκηνή απουσιάζουν παντελώς οι ¨ταγοί¨, αφού το μέχρι τώρα ¨στερεότυπο¨ του ¨οικονομημένου¨, με την έννοια του ¨βολεμένου¨, δηλαδή, τους έχει καταστήσει κοινωνικά, τo λιγότερο, απαράδεκτους; Θα είναι το πρότυπο του ¨τυχερού¨ εργαζόμενου των 400 ευρώ μηνιαίως ή της μερικής απασχόλησης ή μήπως αυτό του ¨πανευτυχή¨ συνταξιούχου του ενός… γιαουρτιού και κάτι; Μήπως θα είναι το μοντέλο ενός… αλλοπαρμένου μανιώδους εθελοντή-διασώστη λαθρομεταναστών ή του κομπιναδόρου εκείνου που εκμεταλλεύεται την όποια πιθανή βοήθεια προς τους εκάστοτε οικονομικά ¨αδύναμους¨; Ή μήπως θα είναι το πρότυπο του δήθεν αντιεξουσιαστή αντιδραστικού ¨κουκουλοφόρου¨ μιας ιδιότυπης ασυλίας ή αυτό του λεγόμενου ¨επαναστάτη των πόλεων¨ σε μια σύγχρονη version του μυθιστορηματικού ¨Ρομπέν των Δασών¨ ή το πρότυπο της στοργικής ¨μητέρας¨ με… μουστάκι, ενδεχομένως, ή του ¨πατέρα¨ με… φούστα και… στηθόδεσμο; Στην ουσία, πρόκειται για ένα αγωνιώδες κοινωνικό ερώτημα, η απάντηση του οποίου αποτελεί ακόμη τον μεγάλο γρίφο της εποχής μας, με τον οποίο κα κανείς ακόμη, μπλεγμένος στα γρανάζια της επίλυσης των προβλημάτων της καθημερινότητας, δεν ασχολείται, αφήνοντας την κοινωνία μας να πορεύεται στην… τύχη με ¨αυτόματο πιλότο¨ τα Media, ως υποκατάστατα της διαμόρφωσης ενός κοινωνικού χαρακτήρα, με μια στην εντέλεια διαστρεβλωμένη κοινωνική εκπαίδευση, δυστυχώς, με μόνο σταθερό στοιχείο την ¨κατάθλιψη¨, που καθημερινά αυξάνει την πελατεία στα ντιβάνια των ψυχαναλυτών!..»

Και ο ομιλητής κατέληξε: «… Έτσι, ανεπιφύλακτα, μπορώ να επισημάνω ότι το παρακάναμε πια με την έμφαση και τη βαρύτητα που δώσαμε στο τι είναι απόλυτα λογικό, στο τι μπορεί να μετρηθεί με το IQ στην ανθρώπινη ζωή. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η ευφυΐα –όση και όποια κι αν είναι– δεν μπορεί να οδηγήσει σε τίποτα, όταν τα συναισθήματα έχουν κλονιστεί. Και σήμερα, είναι απόλυτα σαφές, ότι τα συναισθήματα, όχι μόνο είναι κλονισμένα, αλλά και είναι τόσο αλλαγμένα, που πλέον δεν μπορούμε να βρούμε την αρχή και το τέλος τους.»     

* Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Κηφισιάς Γιώργος Θωμάκος, ο αντιδήμαρχος Εκάλης Δημήτρης Λιανός, ο δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Παντελεάκης, οι πρώην δημοτικοί σύμβουλοι Νίκος Αναγνωστάτος, Μανώλης Κουρμαδιάς, Παναγιώτης Μπόζος, Περικλής Καραγιανάκης και Αγγελική Βαλασοπούλου, ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της παράταξης «Νέα Αρχή για την Κηφισιά» Αλέξης Μακρής, ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος, ο εκπρόσωπος των συνταξιούχων στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ Γιώργος Γιαννήλος, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.Τ.Ο. Κηφισιάς της ΝΔ Διονύσης Γεωργιόπουλος, η πρόεδρος της Unesco Αμαρουσίου Ιωάννα Παπαϊωάννου-Πουσπουρίκα, ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Στέλιος Μαλκάνης, ο οικονομολόγος-συγγραφέας Χρίστος Αλεξόπουλος, ο αρχιτέκτων-εικαστικός Νίκος Κονταρούδης, ο πρόεδρος και ο γραμματέας της Ένωσης Παλιών Προσκόπων Κηφισιάς  Νίκος Κυπραίος, η ιδρύτρια και νυν σύμβουλος έκδοσης του «ΤΚ» Κωνσταντίνα Καραχάλιου, η σύμβουλος δημοσίων σχέσεων του «ΤΚ» Ντόρα Καπογιάννη, οι τακτικοί συνεργάτες-αρθρογράφοι του «ΤΚ» Νίκος Κουβής και Περικλής Πέτρου, πολλοί εκπαιδευτικοί και δικηγόροι της Κηφισιάς κ. ά.

Πηγή: Εφημερίδα "Τύπος Κηφισιάς"