Η ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών ΜΑΡΙΑ ΜΕΝΕΓΑΚΗ, στις 5 Μαρτίου, στην πρώτη της ομιλία στο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ του Δήμου Κηφισιάς μας έφερε σε επαφή με μία μεγάλη προσωπικότητα του Φιλελληνισμού, τον :

ΓΚΥΣΤΑΒ ΦΛΟΥΡΑΝΣ, ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ

Ο φιλελληνισμός υπήρξε ένα ιδεολογικό ρεύμα του Διαφωτισμού που είχε τις ρίζες του στον θαυμασμό για τη αρχαία ελληνική σκέψη και τέχνη. Κατά την Επανάσταση του 1821 εξελίχθηκε σε κίνημα υπέρ της απελευθέρωσης των Ελλήνων ταυτίζοντάς τους συχνά με τους ήρωες της αρχαιότητας. Μετά τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, ο φιλελληνισμός άρχισε να εξασθενεί και κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, το κίνημα αυτό είχε εντελώς ατονήσει. Με το ξέσπασμα της κρητικής εξέγερσης εναντίον των Τούρκων (1866-1869) και το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου (9 Νοεμβρίου 1866) αναζωπυρώνεται ο γαλλικός φιλελληνισμός.

Δίπλα στο Βίκτωρα Ουγκώ, σταθερό υποστηρικτή των απελευθερωτικών κινημάτων, αναδεικνύεται η προσωπικότητα του Γκυστάβ Φλουράνς. Νεαρός επιστήμονας από μεγαλοαστική οικογένεια, ο Γκυστάβ Φλουράνς ( (Gustave Flourens,1838-1871), εγκατέλειψε την άνετη ζωή και την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία για να έλθει στην Ελλάδα, να πολιτογραφηθεί Κρητικός και να αναδείξει το Κρητικό ζήτημα, όχι μόνο με δημοσιεύματα στον πανευρωπαϊκό τύπο, αλλά θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του με στρατιωτική δράση στα βουνά της Κρήτης. Η όλη δράση του του στοίχισε πολλές διώξεις μέχρι το 1868 που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει οριστικά την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν έχει τιμήσει όσο του άξιζε τον μεγάλο αυτόν φιλέλληνα.