A A A

Μακρόν και Λεπέν περνούν στον β΄ γύρο, όπως αναμενόταν. Έκπληξη τα πενιχρά ποσοστά Σοσιαλιστών και Δεξιάς, αλλά και η θεαματική ενίσχυση ακραίων κομμάτων.

Είναι μια μονομαχία που δεν θα ευχόταν ο γαλλικός λαός. Από βάθους καρδίας οι Γάλλοι ήθελαν και θέλουν, για την σημαντική εκλογή του προέδρου, που στη Γαλλία έχει σχεδόν χαρακτήρα μοναρχίας, να δώσουν την ψήφο τους για το πρόγραμμα που πιστεύουν και στο άτομο που επιλέγουν. Στην πράξη όμως, τρεις φορές τουλάχιστον οι Γάλλοι ψήφισαν στον δεύτερο γύρο με στόχο αποκλειστικά να βάλουν φραγμό στην ακροδεξιά. Ο Εμανουέλ Μακρόν είχε υποσχεθεί κατά την εκλογή του το 2017 ότι θα «εκμηδένιζε» την ακροδεξιά από τη χώρα. Υπόσχεση που δεν κρατήθηκε και οι Γάλλοι δεν ξεχνούν.

Δύσκολοι οι καιροί για τον Μακρόν, ο δεύτερος γύρος δεν φαίνεται να είναι περίπατος, παρ’ ότι οι προβλέψεις τον τοποθετούν μεταξύ 51-54 % (IFOP - IPSOS) έναντι 49-46% για την Λεπέν. Την καμπάνια που δεν έκανε για τον πρώτο γύρο θα πρέπει να την κάνει τώρα για να πείσει. Να γεννήσει την επιθυμία να τον ψηφίσουν για ένα πρόγραμμα που αποδέχονται και όχι για το φόβο της Λεπέν.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στον πρώτο γύρο ο Μακρόν φαίνεται να “τροφοδοτήθηκε” από την δεξιά Βαλερί Πεκρές, της οποίας απορρόφησε χιλιάδες ψηφοφόρους, εξ’ αιτίας της σχετικά αποτυχημένης καμπάνιας της αλλά και της κυρίαρχης ιδέας περί «χρήσιμης ψήφου».

Σημειώνουμε ότι μετά την εκλογή της για την υποψηφιότητα (Δεκέμβριο 2021) η Πεκρές είχε για λίγο καιρό προβλέψεις στο 17%, για να καταλήξει σήμερα στο 4,79%. Το παράδοξο για τον Μακρόν είναι, ότι αν στον πρώτο «σώθηκε» από την Πεκρές, στο δεύτερο γύρο, η ελπίδα του είναι να σωθεί από τους ψηφοφόρους του Μελανσόν. Ο αρχηγός των  «Ανυπότακτων» δεν έδωσε σήμα να ψηφίσουν Μακρόν, υπογράμμισε όμως τρεις φορές «ούτε μια ψήφο στην Λεπέν». Απομένει στον Μακρόν να δουλέψει για να πείσει με ένα αναδιαμορφωμένο πρόγραμμα, διαφορετικά θα είναι δύσκολο να κυβερνήσει.

Ο Εμανουέλ Μακρόν έχοντας επίγνωση ότι θα πρέπει να διευρύνει το εκλογικό του σώμα, αλλά και για να αποσταθεροποιήσει όσο μπορεί την Μαρίν Λεπέν, επέλεξε να μετακινηθεί σήμερα στο Βορρά στην Βαλανσιέν, εκεί όπου από χρόνια η Λεπέν έρχεται πρώτη στα ποσοστά.

Οι στόχοι του Εμανουέλ Μακρόν για διεύρυνση ήταν σαφείς κατά τη χθεσινή του ομιλία: «Τείνω το χέρι σε όσους θέλουν να δουλέψουν για τη Γαλλία», είπε, «είμαι έτοιμος να επινοήσω κάτι καινούργιο για να συγκεντρώσω τις διάφορες πεποιθήσεις και ευαισθησίες, ώστε να οικοδομήσουμε μια κοινή δράση» υπογράμμισε, αφήνοντας όμως για την ώρα ένα πέπλο μυστηρίου πάνω από το «καινούργιο» που θα επινοήσει.

Από την πλευρά της η Μαρίν Λεπέν, συγκεντρώνει και αυτή την ομάδα της , για να μελετήσουν τη νέα στρατηγική τους. «Διαζύγιο» με τη Γερμανία, έξοδος από τη διοίκηση του ΝΑΤΟ και στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία μετά τον πόλεμο, είναι το όραμα της Μαρίν Λεπέν.

Είναι παράδοση στη Γαλλία η διατήρηση μιας σταθερότητας στην εξωτερική πολιτική. Με μια Μαρίν Λεπέν όμως πρόεδρο, θα υπάρχει μεγάλη ανατροπή, προειδοποίησε η ίδια τους Γάλλους με συνέντευξη Τύπου για τη διπλωματία και την εξωτερική πολιτική της.

Πρώτος στόχος η γειτονική Γερμανία. Η Μαρίν Λεπέν την κατηγορεί για «διακριτική και επιδέξια ηγεμονία στην Ευρώπη, αποδεδειγμένα όμως καταστροφική».

Συμφωνεί με τη συμφιλίωση των δύο χωρών μετά τους πολέμους, αρνείται όμως να ακολουθήσει με «κλειστά μάτια» ένα μοντέλο τύπου Μακρόν-Μέρκελ. «Δεν θα αφήσω τη Γερμανία να καταστρέψει τη γαλλική βιομηχανία» υπογράμμισε.

Ακολουθώντας τα χνάρια του στρατηγού Ντε Γκωλ, θα βγάλει τη Γαλλία από την στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, θα αγωνιστεί για μια στρατηγική προσέγγιση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας  διότι όπως είπε δεν θα είναι τίποτα το πιο επικίνδυνο «από μια προσέγγιση Ρωσίας- Κίνας».

Για την Ευρώπη, υπογράμμισε επανειλημμένα, ότι θέλει η Γαλλία να παραμείνει, αλλά σκοπεύει να την αλλάξει εκ των έσω. Στόχος μεταξύ άλλων είναι η αναγνώριση της υπεροχής των εθνικών συνταγμάτων έναντι των αποφάσεων των Βρυξελλών. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ομιλίας της, η Μαρίν Λεπέν υπογράμμισε ότι ο κύριος στόχος που θα καθοδηγήσει τα βήματά της, θα είναι η «υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος», καθώς και «η αποκατάσταση της μοναδικής θέσης της Γαλλίας ως μεγάλης δύναμης στον κόσμο».

Με βάση την «αμοιβαιότητα» στις συνεργασίες, το τρίπτυχο των αξιών στο οποίο θα βασιστεί για την εξωτερική πολιτική της  είναι : «Ανεξαρτησία, τήρηση ίσων αποστάσεων και σταθερότητα».

H Süddeutsche Zeitung σχολιάζει τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και γράφει: «Όπως και άλλες δυτικές δημοκρατίες, η Γαλλία έχει παγιδευτεί σε έναν ανεμοστρόβιλο ριζοσπαστικοποίησης, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εποχές που πιστεύονταν ότι είχαν τελειώσει. Με σχεδόν 28% ο Μακρόν πέτυχε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για τον πρώτο γύρο των εκλογών. Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό, αν σκεφθεί κανείς ότι εκπροσωπεί σχεδόν αποκλειστικά τους μετριοπαθείς. Συντηρητικοί και Σοσιαλιστές που κυβέρνησαν εναλλάξ τη Γαλλία από την εποχή του Σαρλ ντε Γκωλ και την έκαναν πυλώνα της Ευρώπης και τον στενότερο σύμμαχο της Γερμανίας φαίνονται πολύ πίσω στα αποτελέσματα της Κυριακής. 4,8% για την υποψήφια των Συντηρητικών, 1,7 % για την ανταγωνίστρια της από τους Σοσιαλιστές. Αυτό είναι καταστροφικό. Γάλλος σχολιαστής παρομοιάζει τα παλαιά κόμματα με δύο αποκεφαλισμένες πάπιες που συνεχίζουν να περπατούν λίγο ακόμα μέχρι να καταλάβουν ότι είναι νεκρές».

Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) γράφει: «Ο Μακρόν δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από τα ψηλά τείχη του Μεγάρου των Ηλυσίων. Πρέπει επιτέλους να αγωνιστεί για τις ιδέες του και να μην φοβάται την αντιπαράθεση. Αντί να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες του για τον ρωσικό επιθετικό πόλεμο στις πύλες της Ευρώπης ο πρόεδρος παρουσιάστηκε ως ένας απόμακρος πολιτικός κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Είναι ντροπιαστικό ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μονομαχίες με τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Μακρόν έθαψε μέσα του πολύ γρήγορα τα διδάγματα από τις δημόσιες συζητήσεις μετά την κρίση των «Κίτρινων Γιλέκων» και δεν άκουσε τις εκκλήσεις των συμπατριωτών του για διαδικασίες λήψης αποφάσεων κοντά στους πολίτες».

Περικλής Πέτρου